طراحی و ساخت اولین پایلوت پیرولیز سریع کاتالیستی در کشور توسط متخصصان دانشگاه شهیدبهشتی

15720 Views

اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی "اولین پایلوت پیرولیز سریع کاتالیستی کشور" را طراحی و ساختند.

​​​​​​​

اولین پایلوت پیرولیز سریع کاتالیستی کشور به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و جلوگیری از آلودگی هوا و خاک با حمایت سازمان حفاظت محیط‌زیست، توسط دکتر علی مریدی، دکتر بیژن یگانه و دکتر مریم عباسی اعضای هیأت‌علمی دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست و دکتر پیام قربان نژاد، عضو هیأت‌علمی دانشکده فناوری‌های نوین و مهندسی هوافضا​​​​​​​ دانشگاه شهید بهشتی طراحی و ساخته شد.

سازمان حفاظت محیط‌زیست به عنوان متولی اصلی حفاظت از اکوسیستم کشور همواره بر توسعه پایدار تاکید داشته و در این راستا تلاش کرده تا از تمامی پتانسیل‌های علمی و اجرایی موجود در کشور جهت حل چالش‌های کلان زیست‌محیطی از جمله تغیر اقلیم بهره‌برداری کند. در این راستا، طرح ساخت "اولین پایلوت پیرولیز سریع کاتالیستی کشور" در سال 1399 با حمایت سازمان حفاظت محیط‌زیست در دانشگاه شهید بهشتی آغاز شد. مراحل طراحی و ساخت این پایلوت توسط تیمی متشکل از اعضای هیات علمی این دانشگاه انجام شد. در این طرح با استفاده از جدیدترین فناوری‌های ‌زیست‌محیطی، زمینه کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه‌ای و جلوگیری از آلودگی هوا و خاک فراهم خواهد شد.

 

با بهره‌گیری از فناوری مورد استفاده در این طرح می‌توان آلودگی ناشی از ضایعات زیست‌توده حاصل از کشاورزی، فعالیت‌های صنعتی و پسماندهای شهری را کنترل و این نوع ضایعات را به محصولات باارزشی چون سوخت زیستی، کود زیستی و سینگاز تبدیل کرد.

لازم به ذکر است که در حال حاضر عدم مدیریت صحیح زیست‌توده در کشور موجب ایجاد آلودگی هوا و منابع آب و خاک می‌شود. بر اساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) هر سال بیش از 3 میلیون تن ضایعات کشاورزی در کشور سوزانده می‌شود که این امر موجب انتشار بیش از 250 گیگاگرم دی‌اکسید کربن معادل در اتمسفر می‌گردد. این در حالی است که با بهره‌گیری از فناوری بومی پیرولیز توسعه‌ یافته در دانشگاه شهید بهشتی می‌توان علاوه بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از سوختن یا فساد زیست‌توده، زمینه تولید سوخت‌های پاک و تجدیدپذیر را نیز فراهم کرد. همچنین استفاده از کود زیستی (biochar) حاصل از این فناوری می‌تواند نقش بسزایی در کاهش مصرف آب و کودهای شیمیایی در کشاورزی ایفا کرده و در عین حال سبب افزایش میزان رشد و بازدهی محصولات کشاورزی شد.